آزادی عقیده و بیان از وجوه مهم آزادی است. آزادی عقیده در اعلامیه جهانی حقوق‌بشر به انتخاب و تغییر مذهب تفسیر شده است. آزادی عقیده در نگاه مصباح و محسنی تابع مصالح و مفاسد است ولی عقیده چون امر درونی است متصف به آزادی و عدم آزادی نمی‌شود اما بیان عقیده که از کنش‌های اجتماعی است، تابع احکام اجتماعی است. انتخاب و تغییر مذهب در حوزه انتخاب فرد نمی‌گنجد ازین‌رو بیان آشکار تغییر مذهب حق یعنی اسلام، حکم ارتداد را داراست. اهمیت دیدگاه خاص دو اندیشمند مذبور در مورد آزادی عقیده، ضرورت این نوشتار را مدلل می‌سازد. این پژوهش با رویکرد تحلیلی توصیفی و شیوه کتابخانه‌ی به فرجام رسیده است. عدم دلیل بر محدودیت آزادی عقیده، عدم ارتداد جوانی که بعد از بلوغ، دین دیگری انتخاب کرده است از منظر محسنی، خارج بودن آزادی عقیده از مدار احکام حقوقی از جمله آزادی و عدم آزادی، عدم اجرای حکم ارتداد بر کسی که اقدام به ترویج عقیده باطل نکرده، ازمنظر مصباح، از دستآوردهای این تحقیق است.
احسانی, سید محمدعلی. (1403). تحلیل دیدگاه آیات عظام مصباح یزدی و محسنی در مورد آزادی عقیده و بیان. دوفصلنامه یافته‌های فقهی و مبانی حقوق اسلامی, 2(2), 99-120.
MLA
سید محمدعلی احسانی. "تحلیل دیدگاه آیات عظام مصباح یزدی و محسنی در مورد آزادی عقیده و بیان". دوفصلنامه یافته‌های فقهی و مبانی حقوق اسلامی, 2, 2, 1403, 99-120.
HARVARD
احسانی, سید محمدعلی. (1403). 'تحلیل دیدگاه آیات عظام مصباح یزدی و محسنی در مورد آزادی عقیده و بیان', دوفصلنامه یافته‌های فقهی و مبانی حقوق اسلامی, 2(2), pp. 99-120.
VANCOUVER
احسانی, سید محمدعلی. تحلیل دیدگاه آیات عظام مصباح یزدی و محسنی در مورد آزادی عقیده و بیان. دوفصلنامه یافته‌های فقهی و مبانی حقوق اسلامی, 1403; 2(2): 99-120.
)